#124. Vafasamt vinnulag?

Ég velti fyrir mér hvort það sé beinlínis löglegt að tala ökumann, erlendan ferðamann sem innlendan, inn á það að greiða sekt á staðnum? Er þetta réttlát málsmeðferð? Stenst þetta ákvæði laga um þrískiptingu valdsins? Eru lögreglumenn ekki þarna í hlutverki rannsakenda, ákærenda og dómara?

Ef maðurinn vill ekki borga við fyrsta boð á lögreglan að setja málið í annan farveg. Þá er málið rannsakað, hugsanlega gefin út ákæra og dæmt í málinu. Nú veit ég ekkert hvort er betra fyrir þann sem er tekinn fyrir hraðaksturinn, að borga eða mótmæla.

En mér finnst þetta svolítið skrýtið framferði.

Vildi ekki borga út af Icesave

Athugasemdir

[Ómar Bjarki Smárason, 28.7.2011 kl. 00:28]

Góð athugasemd!

[Halldór Björgvin Jóhannsson, 28.7.2011 kl. 02:13]

Ég held að þetta sé gert við alla ökumenn með erlent ríkisfang (hérlendis sem erlendis, allavegana á mörgun stöðum), þar sem ríkið getur lítið fylgt eftir kröfunni erlendis.

Þrátt fyrir að viðkomandi er búinn að borga sektina þá er ekkert sem stoppar hann til að kæra og fá hana endurgreidda.

[Haraldur Haraldsson (IP-tala skráð) 28.7.2011 kl. 03:56]

Getur ekki verið að lögreglan hafi einmitt bent honum á í hvaða farveg málið færi ef hann neitaði að greiða sektina? Þar með hafi hann fallist á að greiða hana ella þurft að sæta farbanni.

[Erlingur Alfreð Jónsson, 28.7.2011 kl. 10:11]

Jú það getur vel verið Haraldur að svo hafi verið gert. En er það eðlilegt vinnulag?

Ég leyfi mér reyndar að efast um að farið væri fram á farbann vegna hraðkstursbrots sem þessa en þó er aldrei að vita.

Spurningin er fyrst og fremst hvort að eðlilegt sé á grundvelli þrískiptingar valdsins að lögreglan rannsaki brot, ákæri fyrir það á grundvelli sinnar eigin mælingar og framfylgi dómi í málinu á u.þ.b. 15 mínútum, hvort sem um er að ræða Íslending eða útlending.

[Haraldur Haraldsson (IP-tala skráð) 28.7.2011 kl. 10:44]

Lögreglan rannsakar málin, svo geturðu gert svokallaða sátt í málinu og greitt sektina og þar með er málinu lokið án ákæru. Ef sá sem fremur umferðarlagabrot sættir sig ekki við það er gefin út ákæra með tilheyrandi kostnaði. Lögreglan hefur ákveðin úrræði svo að menn komist ekki undan að greiða sektir og í tilvikum eins og hjá erlendum ríkisborgurum þá getur lögreglan lagt hald á bifreiðina til tryggingar þannig að þá kæmi ekki farbann til greina. Hér er lögreglan aðeins rannsakandi, gefur hvorki út ákæru né dæmir.

Þessum manni hefur verið gert grein fyrir í hvaða ferlið færi og hann væntanlega metið það svo að best væri að klára það á staðnum.

[Arnar Geir Kárason (IP-tala skráð) 28.7.2011 kl. 13:39]

Erlendir ökumenn gætu þessvegna hoppað upp í flugvél og sleppt því að greiða sektina... þetta sama gengur yfir alla útlendinga hvar sem þeir eru í heiminum þeir verða að greiða sektina á staðnum.

En þar sem lögregla er ekki með posa í bílunum þá verður maður eðlilega að spyrja sig hversu mikið af þessum sektum endi í ríkiskassa en ekki vasa lögreglumannanna ?

Sjálfur hef ég verið spurður af lögregluþjóni hvort ég væri með reiðufé meðferðis og hefði tök á því að staðgreiða sektina...þar sem slíkt hafði ég ekki meðferðis var ég færður yfir í lögreglubílinn og sektin skrifuð niður á blað...áður en ég fékk að halda för minni áfram.

[Guðmundur Ásgeirsson, 28.7.2011 kl. 15:17]

Að sjálfsögðu á að bjóða útlendingum sem brjóta umferðarlög að staðgreiða sektina, annars er hætta á að hún fáist ekki greidd.

Frægt dæmi er frá Írlandi þar sem pólskur einstaklingur að nafni Prawo Jazdy var eftirlýstur fyrir tugi umferðarlagabrota. Við rannsókn málsins uppgötvaðist að Prawo Jazdy þýðir á pólsku: ökuskírteini. Írskir lögregluþjónar höfðu sem sagt ítrekað stöðvað pólska ökumenn en í stað þess að skrá nafn þeirra skráðu þeir einfaldlega það sem stóð efst á ökuskírteininu þeirra. Þessar sektir munu auðvitað aldrei fást greiddar.

[Brynjar Þór Guðmundsson, 28.7.2011 kl. 15:20]

Arnar, Logreglan er med posa i ollum bilum, allavegana i ollum tham sem eg hef verid stodvadur af og thar fyrir utan tha er upptokuvel i ollum bilum sem fyrir af stad thegar ljosin eru sett å, sem er yfirfarid til ad koma i veg fyrir ad folki se sleft af t.d. kunningsskap

[Guðmundur Ásgeirsson, 29.7.2011 kl. 02:59]

Þannig að lögreglumenn þurfa að gæta þess að kveikja ekki á blikkljósunum áður en þeir fremja brot í starfi. Ágætt að vita það...

Hver vinnur svo við að yfirfara upptökurnar? Pant ekki fá það starf!

[Brynjar Þór Guðmundsson, 29.7.2011 kl. 15:11]

Gudmundur, Ef Logreglan kveikir ekki å ljosonum, thå tharft thu ekki ad stoppa. Myndavelar eru stadalbunadur og hefur verid settur i alla bila sidan um 2004 sagdi fyrrum nagranni mer og upptokurnar eru yfirfarnar af einhverjum innri adila logreglunar

[Guðmundur Ásgeirsson, 30.7.2011 kl. 20:15]

Brynjar. Ég heyrði líka lögreglumann segja frá því að það er langt síðan þeir hættu að geta haft full afnot af þessum búnaði, því þegar fjárhagsramminn var skilgreindur var kostnaðurinn vanmetinn og ávinningurinn ofmetinn.

Í stað þess að nota nútímatækni með USB minniskubbum og afritatöku á harða diska (sem er enn hagkvæmasta gagnageymslan) þá brenna þessi tæki víst upptökurnar beint á geisladiska. Í stað einnota diska var svo ákveðið að nota endurskrifanlega diska, sem eru mun dýrari og því fást færri slíkir fyrir sama pening en aftur á móti er hægt að endurnýta þá í nokkur skipti.

Þessi aðgerð sem átti að gera lögreglumönnum kleift að vera einir í bíl og þannig fækka þeim, hafði í raun þveröfug áhrif, því það gleymdist hreinlega að gera ráð fyrir að einhver þyrfti í staðinn að horfa á allt myndefnið, með popp og kók á tímakaupi. Afleiðingin er sú að áhorfinu er aðeins sinnt í hjáverkum (semsagt sjaldan og lítið) og á meðan safnast upp óyfirfarnir diskar sem er ekki hægt að endurnýta og munu líklega aldrei verða endurnýttir.

Allir sem hafa tæknilega þekkingu á geisladiskum og skrifurum vita að það er afar takmarkaður ávinningur af notkun endurskrifanlegra diska. Líftími þeirra er takmarkaður og það er sjaldan sem manni tekst að endurnota sama diskinn nógu oft til þess að stofnkostnaðurinn borgi sig upp. Hefði verið ákveðið á sínum tíma að kaupa einnota diska hefðu þeir þó í það minnsta enst í fleiri upptökur áður en þessi stífla myndaðist í kerfinu. En svona getur nú miðstýrður ákvarðanataka beinlínis skapað óhagræði og sóun.