#163. Eru héraðsdómar vegna lánasamninga marktækir?

Ég spyr hvort nokkuð mark sé takandi á héraðsdómum vegna lánasamninga þar sem erlend mynt kemur við sögu með einum eða öðrum hætti. Er ekki fyrirfram vitað að hver sem niðurstaðan verður í héraði, slíkum dómi yrði alltaf áfrýjað til Hæstaréttar af alla vega öðrum aðilanum? Ég gef mér að slíkt verði gert í þessu máli. Og hversu miklum tíma eyða dómarar þá í dóma vegna slíkra mála?

Viðbót kl.20:30:
Í 11.gr.laga um byggðastofnun, lög nr.106 frá 1999 segir að: "Fjárhagslegt markmið lánastarfsemi stofnunarinnar samkvæmt þessari grein skal vera að varðveita eigið fé hennar að raungildi."

Starfsreglur stofnunarinnar frá 1.janúar 2012 nefna að "lán séu veitt í íslenskum krónum, bandaríkjadölum, evru, svissneskum frönkum eða japönskum jenum. Lán í íslenskum krónum eru verðtryggð miðað við vísitölu neysluverðs.

Vextir á erlendum lánum eru breytilegir og miðast við millibankavexti á lánum að viðbættu álagi. Álagið er nú 4,50%.

Því spyr ég: Er eðlilegt að ríkisstofnun eins og Byggðastofnun búi við gengisáhættu í lánastarfsemi sinni? Þarf Byggðastofnun að bjóða upp á lán í erlendum myntum, eða ætti hún yfirhöfuð að gera það?

Að síðustu velti ég því fyrir mér hvort starfsleyfi stofnunarinnar feli í sér leyfi til viðskipta með erlendan gjaldeyri?

Erlent lán dæmt lögmætt

#162. Ónýtt Fjármálaeftirlit

Nú þekki ég ekki til þessa tiltekna máls annað en stendur í fréttinni og úrskurði Persónuverndar.  En afstaða Fjármálaeftirlitsins í þessu máli er lýsandi fyrir vanhæfi og frammistöðu stofnunarinnar við eftirlit með vörslusviptingafyrirtækjum. 

Stofnunin segir í svarbréfi til Persónuverndar frá 20. mars 2012 að hvorki Vörslusvipting né Vörslusviptingar-LMS hefðu fengið leyfi til innheimtustarfsemi.  Þá heldur stofnunin því fram í svari sínu að „niðurstaða skoðunar þess hafi hins vegar ekki verið sú að tilefni væri til að grípa til aðgerða, enda væru engar vísbendingar um Vörslusvipting eða Vörslusviptingar-LMS stunduðu starfsleyfisskylda starfsemi sem heyrði undir verksvið FME."

Vörslusviptingar-LMS er skráð hjá RSK í eftirfarandi atvinnugreinaflokkum:

• 82.91.0 Innheimtuþjónusta og upplýsingar um lánstraust
• 46.90.0 Blönduð heildverslun

Ef þetta er ekki vísbending að Vörslusviptingar-LMS hafi stundað innheimtustarfsemi sem er starfsleyfisskyld starfsemi og heyrir undir verksvið FME, ja, þá veit ég ekki hvað FME þarf til að túlka sem vísbendingu.   

Þá gaf Persónuvernd Vörslusviptingum-LMS ehf. einnig kost á skýringum. Í svarbréfi [lögmanns], f.h. félagsins, dags. 20. desember 2011, segir m.a.:

„Starfsemi umbj.m. felst einkum í því að hann selur þjónustu, aðallega til lánastofnana, fjármögnunarfyrirtækja, lögmanna og lögfræðistofa, sem felst í því að framfylgja vörslusviptingu á lausafé, s.s. bifreiðum og tækjum.[...] Verkbeiðandi/gerðarbeiðandi byggir kröfur sínar um vörslutöku eða útburð á löglegum heimildum og ber ábyrgð á fullnustugerðinni, sem er á kostnað gerðarþola. Gerðarþola ber að afhenda lausaféð og ef hann neitar að afhenda lausafé eða felur það er hann að hindra framgang hinnar lögmætu fullnustugerðar. Til þess að ná fram vörslutöku á lausafé er eðli máls samkvæmt yfirleitt nauðsynlegt að ná sambandi við gerðarþola áður en lausaféð er tekið úr vörslu gerðarþola."

En, mér kemur ekkert á óvart í afgreiðslu FME á athugasemdum um ólögmætt framferði lánastofnana. Starfsfólk FME virðist fremur leitast viðað verja það framferði sem bent er á sem ólögmætt frekar en að verja hag almennings og rannsaka hvort lög hafi verið brotin.

Ekki með leyfi til innheimtustarfsemi

#161. Ég mæli með Intouchables......

Fór í Háskólabíó í kvöld á frönsku myndina Intouchables.  Myndin er hin besta skemmtun og vel þess virði að sjá.  Mæli með henni.