#89. Spyrjið um bónusana hans Kjartans.........

Fjölmiðlar ættu að spyrja um aukagreiðslurnar sem Kjartan fékk á árunum 2005-2009 vegna árangurstengds ágóðahlutar í afkomu SP-Fjármögnunar.  Fyrirtækis sem varð gjaldþrota í árslok 2008 undir hans stjórn vegna ólöglegra samningsskilmála.  Lauslega áætla ég þessa bónusa um 63 milljónir króna sem fengust af ólöglegum fjármálagjörningum sbr. dóm Hæstaréttar frá 16. júní.  Á árinu 2008 tapaði SP-Fjármögnun hf. 30,1 milljarði króna og í kjölfarið lagði Nýji Landsbankinn SP til nýtt hlutafé vorið 2009 með því að breyta 35 milljarða láni í 1,1 milljarðs hlutafé!  Engu að síður hækkuðu (ágóðahlutstengdar) tekjur framkvæmdastjórans á milli áranna 2007-2008 um 900.000 kr.  Árið 2009 námu árstekjurnar einungis 19 milljónum og lækkuðu um 18 milljónir á milli ára.  Miðað við dóm Hæstaréttar 16. júlí 2010 hefur afkoma félagsins verið ranglega kynnt árin á undan og þessi ágóðahlutur því óréttmætur.  Hefur framkvæmdastjórinn verið krafinn um endurgreiðslu hans?

Og nú þykir allt í lagi að rifta samningum fólks í greiðsluskjóli Umboðsmanns skuldara!  Þarna sé bara galli sem verði að leiðrétta.  Þetta er að mínu mati einfaldlega viðurstyggileg framkoma við viðskiptamenn af því það er „hola" í lögunum.  En Kjartani er að fullu í sjálfsvald sett að ákveða að gefa þessu fólki grið í ljósi hverrar stöðu það  er í.  Hann ber jú ábyrgðina af daglegum rekstri SP-Fjármögnunar,...... nema þegar SP brýtur lög.

HELVÍTIS FOKKING FOKK BARA!!!!!

Samningum rift – fólk beðið um að skila bílnum

#81. Sleppur framkvæmdastjórinn?

Jón Þorsteinn er þriðji annar aðilinn sem setið hefur í stjórn SP-Fjármögnunar hf. sem hefur verið handtekinn eftir bankahrun.  Hinir eru Sigurjón Þ. Árnason og Ragnar Z. Guðjónsson (viðbót kl: 15:37 20.jan: Ragnar Z. var ekki handtekinn og er það leiðrétt hér með.  Biðst ég afsökunar á þessari misfærslu.  Hann var hinsvegar ákærður vegna Exeter málsins) .  Þá hefur Elín Sigfúsdóttir sætt yfirheyrslum sérstaks saksóknara. 

Hvað með framkvæmdastjóra SP, sem vélaði fé af viðskiptamönnum með ólöglegum samningskilmála gengistryggingar?  Er það eigi refsivert athæfi?  Hvað með uppgjör SP vegna slíkra viðskiptasamninga?  Var öllum söluhagnaði alltaf skilað til lánþega? 

FME sá ástæðu til að benda fjármálafyrirtækjum á með bréfi 30. ágúst 2010að skv. 1.mgr.19.gr laga um fjármálafyrirtæki ber þeim að stunda eðlilega og heilbrigða viðskiptahætti og venjur á fjármagnsmarkaði.  Efni bréfsins ber þess merki að fjármálafyrirtæki hafi ekki alltaf látið skuldara njóta góðs af þeim hagnaði sem myndast þegar bifreið er seld á hærra verði en matsverð hennar hljóðar á um samkvæmt uppgjöri.  FME neitaði mér um afrit af svarbréfum fjármögnunarfyrirtækjanna, Avant, Íslandsbanka fjármögnunar , Lýsingar og SP-fjármögnunar hf.  við fyrirspurn FME frá 9. apríl.  Sú neitun er til meðferðar hjá úrskurðarnefnd um upplýsingamál.

Á Kjartan Georg Gunnarsson eftir að sitja fyrir svörum Ólafs Þórs og hans fólks?

Staðfestir handtökur

#80. Svar lögmanns SP-Fjármögnunar hf.

Það var þunnt svarið frá lögmanni SP-Fjármögnunar við fyrirspurn minni frá 29. október sem barst, eins og hann hafði lofað, 31. desember sl.

Eins og ég greindi frá hér á blogginu 29. desember heimsótti ég skrifstofur SP daginn áður til að reka á eftir svörum við fyrrgreindri fyrirspurn.  Fyrirspurnin var í 8 liðum, en einungis fengust svör við 3 þeirra, og þá eingöngu að hluta til.  Eini liðurinn sem svarað var að fullu var krafa mín um afsal bifreiðar sem keypt var á lánasamningi, færðum í búning kaupleigusamnings.  Krafa mín hljóðaði svo:

Samningur minn er samskonar eðlis og samningur áfrýjanda; sem sagt lánssamningur færður í búning leigusamnings.  Þar sem Hæstiréttur hefur kveðið á um að lánssamning hafi verið að ræða en ekki leigusamning í svona tilfelli, felur 1.gr. samningsskilmála samningsins í sér óréttmætan samningsskilmála um eignarrétt SP-Fjármögnunar á „leigumun" og fer ég fram á að fá afhent afsal fyrir bifreiðinni enda sé hún með réttu mín eign. 

Vinsamlegast sendið mér afsal bifreiðarinnar og umskráið hana á mitt nafn.

Svar lögmannsins við þessum lið var eftirfarandi: 

„Í einni af athugasemdum þínum krefst þú afsals af þeirri bifreið sem samningssamband okkar snýr að og vísar því til stuðnings í dóm Hæstaréttar nr. 92/2010. SP-Fjármögnun hf. er ósammála þeirri túlkun sem þú leggur í orð Hæstaréttar og lítur svo á að þar sé verið að líta til þess að um sé að ræða tilvísun Hæstaréttar í að um sé að ræða lánssamning búning leigusamnings í skilningi vaxtalaga sem leiðir af sér heimfærslu þeirra samninga sem um ræðir undir þá vaxtalögin og þannig að þeirri niðurstöðu sem rétturinn kemst að á grundvelli greinargerðar með þeim lögum. Kröfu þinni um afsal á bifreiðinni er því hafnað."

Ég verð að segja að tormeltari texta hef ég ekki lesið í langan tíma.  Þetta er algjör þvæla. 

Hæstiréttur sagði í dómi sínum í máli 92/2010 þ.16. júní 2010:

„Auk þessa yrði að gæta að því að Ó hefði ekki leitað eftir því að taka á leigu bifreið frá S heldur valið bifreiðina og samið um kaup hennar án þess að S kæmi þar nærri. Varð því að líta svo á að S hefði í raun veitt Ó lán til kaupa á bifreið, sem S hefði kosið í orði kveðnu að klæða í búning leigusamnings. Var því lagt til grundvallar að um lánssamning í skilningi VI. kafla laga nr. 38/2001 um vexti og verðtryggingu hefði verið að ræða."

SP veitti Óskari Sindra lán til bifreiðakaupa sem Óskar Sindri valdi.  Eignarhald SP á slíkri bifreið var tiltekið í samningi aðila í millum á grundvelli þess að samningurinn væri leigusamningur en ekki lánssamningur eins og Hæstiréttur úrskurðaði að væri réttmæt samningsstaða.  Þess vegna er eðlilegt að SP sé ekki eigandi bílsins á samningstíma heldur sé það neytandinn sem sótti um lán til bifreiðakaupa.

Að því ég best veit er minn samningur að öllu leyti sambærilegur við samning Óskars Sindra í máli 92/2010.

SP kom almennt ekki að samningsviðræðum aðila um bifreiðakaup þó að umrædd bifreið væri með áhvílandi láni frá SP.  Umráðamaður og/eða bílasali sömdu beint við kaupanda um söluverð.  Það var síðan SP að samþykkja kaupanda sem nýjan lántaka.

Ég mun líklega þurfa kæta lögmanninn með heimsókn á skrifstofu hans í fyrirséðri framtíð.

#79. Lögmaðurinn ætlaði að henda mér út!

29. október sl. sendi ég SP-Fjármögnun hf. bréf hvar ég óskaði þeirra rökstuðnings um lagaheimildir vegna endurútreikninga bílasamnings míns við fyrirtækið. Þrátt fyrir ítrekaðar tilraunir og loforð ráðins lögmanns fyrirtækisins, Reynis Loga Ólafssonar, hefur ekkert svar borist. Ég lagði því leið mína í Sigtúnið í gær 28. desember til að leita upplýsinga um stöðu fyrirspurnarinnar. Eftir að hafa bankað á dyr lögmannsins var mér boðið inn og til sætis. Inntur skýringa á þessum drætti hófst venjulegt væl lögmannsins um vinnuálag, síðan fjarveru vegna veikinda og meiðsla og að lokum viðurkenndi hann að ekkert væri búið að gera í málinu annað en að biðja um upplýsingar frá bakvinnslu fyrirtækisins. Hann var þó ófáanlegur til að athuga hvers vegna upplýsingarnar höfðu ekki borist honum né athuga stöðu þeirra. Ég tjáði honum að ég væri í fríi þann daginn og gæti setið til lokunar opnunartíma ef því væri að skipta á meðan hann inni í mínu erindi. Til að gera langa sögu stutta sagðist lögmaðurinn ekki hafa tíma til að sinna mér og mínu erindi þann daginn og sagði mér að fara út af skrifstofu sinni. Þegar ég neitaði og sagðist ekki fara út sjálfviljugur hótaði hann að henda mér út sjálfur enda væri hann fullfær um það. Þegar ég sagði honum það velkomið hótaði hann að hringja á lögregluna. Lögmaður SP var sem sagt tilbúinn að láta henda viðskiptamanni út sem var í lögmætum erindagjörðum á skrifstofu hans vegna viðskiptasambands.

Aðspurður neitaði hann að hafa verið að bíða eftir gildistöku lagafrumvarps um gengistryggð lán til að geta svarað fyrirspurninni. Engu að síður vísaði hann í lögin og sagði þau svara sumum atriðum fyrirspurnarinnar!

Eftir enn eitt loforð lögmannsins um svar vegna minnar fyrirspurnar fyrir 31. desember 2010 yfirgaf ég skrifstofur SP. Við sjáum hvort að staðið verður við nýjasta loforðið.

Mér þykir þessi afstaða lögmannsins miður, því fram til þessa hef ég átt málefnaleg samskipti við hann og talið hann mann að meiri. En nú hefur hann fengið þau vopn í hendurnar sem hann þurfti til að halda áfram að kúga viðskiptamenn SP-fjármögnunar hf.

Lög um gengisbundin lán taka gildi

#73. Leikurinn heldur áfram........

Hvernig er hægt að tapa því sem þú aldrei áttir?  Fjármálafyrirtækin áttu aldrei þessa 108 milljarða nema í bókum sínum.  Bækurnar voru ranglega færðar því fyrirtækin höfðu rangt við.  Þau sviku neytendur með ólöglegum gengistryggðum lánasamningum; samningum sem sumir voru „færðir í búning leigusamnings" sbr. dóm Hæstaréttar 16. júní.  Fyrirtækin sömdu ólögmæta samningsskilmála og frömdu umboðssvik; sögðu samning vera annað en hann var.  Hvers vegna ríkissaksóknari tekur ekki þessa umsögn Hæstaréttar á lofti og hjólar í fyrirtæki eins og SP-Fjármögnun hf. er óskiljanlegt.  Fyrirtækin frömdu fjársvik; innheimtu fjárhæðir sem ekki var samið um.  Nú hafa þau framið önnur fjársvik með að endurreikna eftirstöðvar lánasamningana, reiknað vexti á eftirstöðvarnar mörg ár aftur í tímann þvert á 7.gr. laga um vexti og verðtryggingu og hafið innheimtu þessara eftirstöðva. 

Og enginn hefur verið kærður enn vegna þessara svika.  FME stendur hjá og gerir ekki neitt.  Umboðsmaður skuldara stendur hjá og gerir ekki neitt.  Ríkissaksóknari sömuleiðis.  Samt bendir allt til þess að ítrekað hafi verið framin refsiverð athæfi skv. almennum hegningarlögum.  Forsvarsmenn sumra þessara fyrirtækja ættu að vera kærðir og dæmdir til fangelsisvistar.

29. október afhenti ég bréf í afgreiðslu SP-Fjármögnunar hf. þar sem ég óskaði svara og upplýsinga í 7 liðum, vegna birtra endurútreikninga, sem og eins liðar að auki þar sem ég óska eftir að bifreiðin verði umskráð á mitt nafn og afsal sent mér þar sem Hæstiréttur telur samning samskonar og minn vera lánssamning en ekki leigusamning.  Ég er þó aðeins hálfnaður með upphaflega samningstímann.  30. október svaraði lögfræðingur þess að hann myndi lesa erindi mitt mánudaginn 1.nóvember.  Síðan hef ég ekki heyrt frá fyrirtækinu þrátt fyrir tvær ítrekanir með tölvupósti.  Mér sýnist allt stefna í annan eltingarleik til að fá svör vegna þessa blessaða samnings sem ég er með við fyrirtækið.   Enn SP mun halda innheimtunni áfram af fullum krafti, það er víst.

Ég hef einnig sent stjórnarformanni Fjármálaeftirlitsins fyrirspurn vegna stöðu erindis sem ég sendi stofnuninni 29. apríl.  Erindið beindist að heimildum SP-Fjármögnunar til gjaldeyrisviðskipta, öllu heldur skorts þar á í starfsleyfi þess og þar með hugsanleg brot á starfsleyfinu, og þar með almennum hegningarlögum.  Erindinu hefur ekki verið svarað efnislega til þessa og leita ég skýringa hjá stjórnarformanni FME þar að lútandi.  Dragist svar á langinn mun ég senda Umboðsmanni Alþingis kvörtun vegna seinagangsins.

Og svona til gamans þá átti ég afmæli 29.ágúst.  

108 milljarða tap banka vegna myntkörfulána

#68. Byrjum þá á SP-Fjármögnun hf.

Ef þetta frumvarp Guðlaugs Þórs verður að veruleika vil ég leggja til að byrjað verði á SP-Fjármögnun hf.  Það fyrirtæki var gjaldþrota í lok árs 2008 og hefði átt að loka því þá.  Fjármálaeftilitinu barst tilkynning frá stjórnendum SP þessa efnis 19.desember 2008.  Fyrirtækið hélt þó áfram rekstri og ólögmætum vörslusviptingum undir verndarvæng FME þar til það var endurfjármagnað vorið 2009.  Sú endurfjármögnun fór þannig fram að Landsbankinn breytti 35 milljarða láni til fyrirtækisins í hlutafé upp á 1 milljarð.  Ég ritaði færslu um þetta í ágúst sl. Sjá hér.  Og enn situr hann sem fastast, framkvæmdastjóri fyrirtækisins frá upphafi, Kjartan Georg Gunnarsson.  Stjórn Landsbankans, eigenda SP-Fjármögnunar hf., virðist ekki telja þörf á að hann sæki sér nýtt umboð til að stýra dótturfélagi þess, SP-Fjármögnun hf. á  sama hátt og bankinn lét framkvæmdastjóra sína gera nýlega, þrátt fyrir að hafa keyrt fyrirtækið í þrot í árslok 2008, og svikið viðskiptavini þess um árabil með ólöglegum viðskiptasamningum og vörslusviptingum. Hvorki Anna Bjarney Sigurðardóttir, fyrrverandi framkvæmdastjóri Viðskiptabankasviðs Landsbankans og stjórnarformaður SP-Fjármögnunar hf. né Jón Þorsteinn Oddleifsson, fyrrum framkvæmdastóri Fjármálasviðs og stjórnarmaður eru þar í hópi nýráðinna.  Ekki veit ég hvort þau starfa áfram innan Landsbankans.

Til hamingju með framkvæmdastjóra SP-Fjármögnunar hf., Steinþór Pálsson!  Megi hann sitja sem lengst!

Rannsókn á starfsemi fjármálafyrirtækja lögð til

#55. Hvað með dótturfélagið, SP-Fjármögnun hf.?

Nú þegar bankastjóri og bankaráð Landsbankans hefur sagt öllum framkvæmdastjórum sínum upp störfum, til að sækja sér nýtt og óskorað umboð til áframhaldandi starfa, er eðlilegt að beina sjónum að dótturfélögum Landsbankans, sem sum voru rekin í þrot.  Eitt þeirra er SP-Fjármögnun hf.

Að því ég best veit er stjórnarformaður SP-Fjármögnunar hf. þegar þetta er ritað er fullltrúi Landsbankans Anna Bjarney Sigurðardóttir, framkvæmdastjóri Viðskiptabankasviðs Landsbankans.  Ennfremur situr í stjórn SP-Fjármögnunar hf. Jón Þorsteinn Oddleifsson, framkvæmdastóri Fjármálasviðs.  Þetta ágæta fólk þarf nú að sækja sér nýtt umboð til áframhaldandi starfa innan Landsbankans.

En hvað með  dótturfélögin?  Er ekki eðlilegt að spyrja hvort sama eigi ekki að gilda um dótturfélag Landsbankans, SP-Fjármögnun hf.?  Ætti framkvæmdastjóri þess ekki einnig að þurfa sækja sér nýtt og óskorað umboð? Frá stofnun SP-Fjármögnunar hf. árið 1995, hefur setið við stýrið Kjartan Georg Gunnarsson.  Hann hefur á síðustu árum fengið greiddan ágóðahlut af ávinningi félagsins af starfseminni, starfsemi sem hefur að stórum hluta til verið dæmd ólögleg af Hæstarétti.  Er eðlilegt að hann þurfi ekki að sækja sér nýtt umboð eftir að hafa rekið SP-Fjármögnun hf. í þrot með ólöglegri lánastarfsemi eins og dæmi sanna?  Fyrirtæki og einstaklingar hafa verið dregnir fyrir dómstóla og keyrðir í þrot á röngum forsendum.  Fyrirtækið hefur framkvæmt ólöglegar vörslusviptingar, á bifreiðum og vinnuvélum, iðulega í samningi nefndir leigumunir af SP-Fjármögnun, vegna meintra vanskila á ólöglegum lánum vegna slíkra kaupa eða leigu.  Þessar aðfarir hafa yfirleitt verið framkvæmdir án atbeina sýslumanns.  Slíkar vörslusviptingar án dóms og laga eru ólöglegar að mati talsmanns neytenda.  Er ekki eðlilegt að framkvæmdastjórinn verði látinn axla ábyrgð af svona rekstri?

Mér er sagt að framkvæmdastjórinn hafi verið duglegur að bjóða í lax eftir hrun, eins og ekkert hrun hafi orðið.  Ef þetta reynist rétt hvaða leikaraskapur er þarna á ferðinni í fyrirtæki í eigu almennings, í gegnum Landsbankann hinn nýja, sem tapaði 30 milljörðum árið 2008???  Hverjir hafa farið í laxveiðiferðir í boði SP-Fjármögnunar hf. eftir hrun? Og til hvers?  Fyrirtækið var ógjaldfært í árslok 2008 eins og kemur fram í ársreikningi þess fyrir það ár.

Treystir bankastjóri og bankaráð Landsbankans framkvæmdastjóranum Kjartani Georg Gunnarssyni til að stýra dótturfélagi sínu, SP-Fjármögnun hf., áfram óskorað í umboði bankans?

Landsbankinn auglýsir eftir framkvæmdastjórum

#54. Bónusgreiðslur framkvæmdastjóra SP

 

Í ársreikningi SP-Fjármögnunar hf. árið 2007 kemur fram að félagið hefur gert samning við framkvæmdastjóra um ágóðahlut sem ávinnst með ákveðnum skilyrðum á tilteknu tímabili.  Ekki kemur fram hvenær samningurinn var gerður en fékk framkvæmdastjóri  fyrirtækisins ágóðahlut sinn greiddan að fullu fyrir það ár.  Námu heildargreiðslur til framkvæmdastjórans árið 2007 36,7 milljónum króna.  Í töflunni hér að neðan hef ég tekið saman sambærilegar upplýsingar úr ársreikningum fyrirtækisins fyrir árin 2001-2008.  Hafa þarf í huga að laun og þóknanir stjórnar og framkvæmdastjóra, sem og skipting launagjalda fyrir árið 2001 er áætluð með hliðsjón af ársreikningi fyrir árið 2002 þar sem samsvarandi upplýsingar var ekki að finna í ársreikningi 2001.

	Árstekjur frkv.stj	Hlutfall af launagjöldum	Alls laun og þóknanir til stjórnar og frkv.stj	Hlutfall af launagjöldum	Alls laun og launatengd gjöld
2001	11.112.944	14,35%	13.985.483	18,06%	77.439.000
2002	12.042.000	14,35%	15.157.000	18,06%	83.913.000
2003	12.414.000	13,46%	16.374.000	17,76%	92.220.000
2004	13.405.000	12,02%	17.965.000	16,11%	111.494.000
2005	22.650.000	11,93%	27.990.000	14,74%	189.931.000
2006	32.644.000	12,37%	38.044.000	14,42%	263.795.000
2007	36.665.000	11,53%	44.065.000	13,86%	318.006.000
2008	37.524.000	10,92%	45.884.000	13,36%	343.540.000

 

Borið saman við útlánaaukningu fyrir sama árabil sést að greinileg tenging er á milli útlána aukningar og árstekna framkvæmdastjórans.

	Útlán og kröfur í krónum	Hlutfall einstaklinga af lántakendum
2001	9.419.130.741	42,70%
2002	8.642.725.112	43,50%
2003	10.621.429.401	43,60%
2004	14.231.653.000	51,90%
2005	21.822.288.000	51,60%
2006	37.118.315.000	61,50%
2007	47.682.860.000	49,70%
2008	58.026.832.000	47,80%

Á árinu 2008 tapaði  SP-Fjármögnun hf. 30,1 milljarði króna.  Engu að síður hækka ágóða hlutstengdar tekjur framkvæmdastjórans á milli ára um 900.000 kr.

SP-Fjármögnun hf. er að fullu í eigu Nýja Landsbankans en var við bankahrun að 51% eignarhlut í eigu Landsbankans hins gamla.  Ágóðahlutur framkvæmdastjórans er að hluta til kominn vegna ólöglegra gengistryggðra lána fyrirtækisins.  Er eðlilegt að slíkir samningar standi óhaggaðir?  Er eðlilegt að framkvæmdastjórinn haldi ágóðahlut reiknuðum af ólöglegum samningum? Er slíkur ágóðahlutur réttmætur?

Framkvæmdastjóri SP-Fjármögnunar hf. er Kjartan Georg Gunnarsson. 

 

Kaupaukasamningum rift

"50. SP-Fjármögnun hf. var gjaldþrota!

Í bloggfærslu þ. 12. ágúst velti ég upp þeirri spurningu hvort dótturfélag Nýja Landsbankans, SP-Fjármögnun, hafi í raun verið gjaldþrota í árslok 2008.  Í dag rakst ég á gamla frétt af mbl.is frá mánudeginum 12. janúar 2009 um fjárkröggur SP, frétt sem líklega fór framhjá mér og hugsanlega fleirum, á sínum tíma.  Alla vega mundi ég ekki eftir að hafa séð hana.  Fréttin staðfestir það sem ég held fram í pistlinum 12.ágúst sl.  

SP-Fjármögnun hf. var í raun gjaldþrota um áramótin 2008-2009 og hefði átt að missa starfsleyfi sitt. 

Í staðinn virðist Fjármálaeftirlitið hafa gefið SP undanþágu frá reglum um eiginfjárhlutfall þangað til Nýji Landsbankinn bætti við hlutafé.  Hlutafé SP-Fjármögnunar hf. var aukið um 1080 milljónir á vordögum 2009, með niðurfellingu Nýja Landsbankans á skuldum fyrirtækisins, og verðið var 330 krónur á hverja krónu nafnverðs.  Fyrirtækið virðist því hafa starfað á undanþágu Fjármálaeftirlitsins fyrstu 3-4 mánuði ársins 2009. 

Á sama tíma og fyrirtækið óskaði eftir undanþágu Fjármálaeftirlitsins um eiginfjárhlutfall sitt, til að þurfa ekki tímabundið að fara eftir reglum um eiginfjárhlutfall fjármálafyrirtækis, stundaði það ólögmæta innheimtustarfsemi á lánssamningum viðskiptamanna sinna.   Fyrirtækið fyrirskipaði einnig vörslusviptingar án atbeina sýslumanns og braut þar með lög og reglur um aðför og fullnusturéttarfar.  Stjórnendum SP-Fjármögnunar hf. er, að því er virðist, eðlislægt að brjóta lög og reglur í starfsemi fyrirtækisins. 

Hvað rifti fyrirtækið mörgum gengistryggðum samningum við viðskiptamenn sína á þeim tíma sem það starfaði á undanþágu FME, og vörslusvipti þá bifreiðum, sem samningur var um, án atbeina sýslumanns?  Hver er ábyrgð Fjármálaeftirilitsins á þeim gjörningum?

Ég minni á bloggfærslu mína frá 24.júní sl., um eignaleiguna Lind hf., sem var í eigu Landsbankans, sem svo aftur var í eigu íslenska ríkisins.  Íslenska ríkið á SP-Fjármögnun hf. að fullu í gegnum Nýja Landsbankann. 

Sverrir Hermannsson, þá verandi bankastjóri Landsbankans, sagði í blaðaviðtali við Morgunpóstinn árið 1994 um starfsemi Lindar hf.:  „Lind hefur stórtapað, og bankinn á hundrað prósent í Lind svo tap fyrirtækisins er tap bankans."

Mikið var fjallað um málefni Lindar hf. í bankaráði Landsbankans á þeim tíma til að leita skýringa á tapi bankans og hvernig tryggja megi að slíkt endurtaki sig ekki í framtíðinni.  Í janúar 1996 var lögð fyrir bankaráð ítarleg greinargerð um málið, en í þeirri skýrslu er leitast við að upplýsa og varpa ljósi á þær ákvarðanir og þá atburðarás sem leiddi til hins mikla taps fyrirtækisins.   Skýring þess taps sem varð af starfsemi Lindar hf. er samspil margra þátta. Hluta skýringanna er að leita í þeirri megin hugmynd sem lá að baki starfrækslu félagsins.  Hún var að fjármagna leigumuni án þess að taka aðrar tryggingar en í leigumununum sjálfum.

Aðdragandinn að örlögum Lindar hf. minnir óneitanlega á stöðu SP-Fjármögnunar hf. undanfarin misseri.  Hvað er langt þar til SP fer sömu leið?  Verður það í október, þegar Hæstiréttur dæmir um samningsvexti sbr. frétt Pressunnar?  Og hvað munu margir tapa ofgreiddum greiðslum til fyrirtækisins þegar það gerist?

Ég geri hér orð Sverris Hermannssonar að mínum og segi: „SP-Fjármögnun  hf. hefur stórtapað, og Nýji Landsbankinn á hundrað prósent í SP-Fjármögnun hf. svo tap fyrirtækisins er tap bankans".  

Tap bankans er tap eigenda hans, íslensku þjóðarinnar!

 

SP vill undanþágu frá reglum um eigið fé

#49. Var SP-Fjármögnun hf. gjaldþrota í árslok 2008?

Ég hafði samband við Ríkisskattstjóra og óskaði eftir afriti ársreiknings SP-Fjármögnunar hf. fyrir árið 2008.  Eintakið kostaði 2.350 kr. og var afhent á PDF formi eins og ég óskaði.

Ársreikningurinn er dagsettur 29. apríl 2009, sama dag og aðalfundur félagsins, og samþykktur af stjórn, en var þó ekki skilað til ársreikningaskrár fyrr en 7.apríl 2010.  Þetta er heilu ári of seint því ársreikningi á að skila einum mánuði eftir samþykkt hans.  Við lestur skýrslu stjórnar og framkvæmdastjóra kemur fram að mikið tap var á rekstri félagsins árið 2008, eins og við var að búast, eða 30,1 milljarður króna.  Í skýrslunni kemur einnig fram að ársreikningurinn er endurgerð fyrri ársreiknings, sem samþykktur var 2.mars 2009.  Ástæðan er að fram komu upplýsingar, eftir samþykkt fyrri ársreiknings, sem bentu til þess að mat útlánasafns félagsins væri of hátt og því þurfti að auka gjaldfærslu í ársreikningi sem því nam.  Hvaða upplýsingar það voru kemur ekki fram.  Þetta er hins vegar áhugaverður vinkill því slitastjórn var ekki skipuð yfir Landsbankanum fyrr en 29.apríl 2009, eða sama dag og endurgerður ársreikningur SP-Fjármögnunar hf. var samþykktur á aðalfundi félagsins.  Þann 17. apríl 2009 kemur Marinó G. Njálsson fram með það álit sitt að gengistrygging lána sé ólögmæt.  Hvaða upplýsingar höfðu stjórn eða endurskoðendur SP-Fjármögnunar hf. á tímabilinu 2.mars til 7. 17. apríl, um virðisrýrnun útlánasafnsins, sem leiddi til þess að endurgera þurfti ársreikning félagsins?  Í áritun óháðs endurskoðanda á endanlega ársreikningnum kemur fram að fyrirvari um rekstrarhæfi félagsins hafi verið felldur niður.  Var fyrri ársreikningur þannig áritaður með fyrirvara um rekstrarhæfi SP-Fjármögnunar hf. í árslok 2008?  Var SP-Fjármögnun hf. í raun gjaldþrota 3 mánuðum eftir bankahrun?

Við endurgerðina kom fram að lögbundið eiginfjárhlutfall SP-Fjármögnunar hf. var neikvætt um 33,5% í lok ársins 2008, og hafði lækkað úr jákvæðu hlutfalli upp á 11,3% árið 2007!  Lögbundið lágmark eiginfjárhlutfall fjármálafyrirtækis er 8%.  Fyrirtækið var því órekstrarhæft og í raun gjaldþrota í árslok 2008, aðeins 3 mánuðum eftir bankahrun, og hefði átt að missa starfsleyfi sitt sem fjármálafyrirtæki.  Ennfremur átti að tilkynna stöðuna til Fjármálaeftirlitsins um leið og stjórnendum eða endurskoðendum var hún ljós.  Ekki veit ég enn hvort sú tilkynning var send en hef nýlega sent FME fyrirspurn þar að lútandi.  Svar hefur ekki borist þegar þetta er ritað.

Þrátt fyrir þennan árangur félagsins virðist ekkert hafa dregið úr ágóðahlut framkvæmdastjórans fyrir árið 2008, en árstekjur hans jukust um tæp 900.000 kr. á milli ára, úr 36,6 milljónum í 37,5 milljónir.  Er þetta þrátt fyrir rekstrartap félagsins upp á 30,1 milljarð á sama tímabili.  Það verður athyglisvert að sjá árstekjur framkvæmdastjórans fyrir árið 2009.

Á hluthafafundi félagsins 13. mars 2009 var hins vegar ákveðið að auka hlutafé þess um 800 milljónir að nafnvirði.  Var það nauðsynlegt til að halda SP-Fjármögnun gangandi enda eiginfjárhlutfall komið niður fyrir lögbundin mörk.  Endurgjald Nýja Landsbankans fyrir hina nýju hluti var krafa bankans á fyrirtækið að upphæð 26.200 milljónir króna!  Já: 26,2 milljarðar voru greiddir fyrir 800 milljóna kr. hlutafé með því að afskrifa lán!

Í ársreikningi Nýja Landsbankans fyrir árið 2009, og samþykktur var 8.apríl árið 2010 (daginn eftir að SP skilar ársreikningi fyrir árið 2008 til RSK), kemur fram að ljóst var „.... vegna fjárhagslegrar stöðu SP-Fjármögnunar hf. í kjölfar efnahagshrunsins að nauðsynlegt var að endurfjármagna reksturinn félagsins og þar með að færa þyrfti 49 % minnihlutaeignina í SP-Fjármögnun hf. niður í núll.

Bankinn lítur svo á að hann hafi í raun keypt allan eignarhluann í SP-fjármögnun hf. þann 9. október 2008 og færir því ekki hlutdeild minnihluta í félaginu. Formlega var 49 % hluturinn sem eftir var í SP-fjármögnun hf. keyptur á hluthafafundi SP-fjármögnunar hf. þann 13. mars 2009." 

Þá átti að leggja fyrir aðalfund félagsins 29.apríl 2009 að auka hlutafé SP-Fjármögnunar hf. um aðrar 280 milljónir, endurgjaldið: 9.170 milljónir króna, tæpir 9,2 milljarðar fyrir 280 milljónir að nafnvirði!!!!  Aftur var greiðslan í formi kröfu bankans á fyrirtækið.

Ég fæ ekki betur séð og skilið en að Nýji Landsbankinn hafi því í raun greitt 35,4 milljarða fyrir 1080 milljóna króna hlutafjáraukningu í SP-Fjármögnun hf. á vordögum 2009!

Tryggvi Þór Herbertsson hefur fullyrt að afskriftir lána Nýja Landsbankans hafi að einhverju leyti verið látnar ganga til SP-Fjármögnunar hf. og hvatti mig til að fá þetta staðfest hjá SP-Fjármögnun.  Framkvæmdastjóri SP hefur ekki svarað ítrekuðum fyrirspurnum mínum þessu lútandi.  Ég ynnti Tryggva álits á ofangreindri túlkun minni varðandi hlutafjáraukninguna og hann taldi þessar upplýsingar úr ársreikningi SP-Fjármögnunar hf. fyrir 2008 renna stoðum undir fullyrðingu sína á Pressunni.

Miðað við ofangreinda upptalningu hafa afskriftirnar farið fram í formi hlutafjáraukningar upp á 1 krónu fyrir hverja 3 aura nafnverðs, eða 330 kr. fyrir hverja krónu nafnverðs!!!  Já, bankastjórn og þáverandi bankastjóri Nýja Landsbankanns, Ásmundur Stefánsson, greiddu 1 krónu fyrir að eignast 3 aura í auknu hlutafé SP-Fjármögnunar.  Sennilega einhverjar óarðbærustu fjárfestingar Íslandssögunnar og er þá undanfari hrunsins ekki undanskilinn!!!  Hvers vegna fyrirtækið var ekki lagt niður og leifarnar af lánasafninu færðar inn í Landsbankann veit ég ekki.  En sá grunur læðist að manni að ástæðan sé þegar slæm eigin staða Nýja Landsbankans.  Hér endurtekur sagan sig, því hérna er annað Lindarmál bara miklu stærra í þetta sinn.  Nýji Landsbankinn ræður sennilega ekki við að taka við lánasafninu vegna slæmrar eigin stöðu, þar sem hann berst við að halda eiginfjárhlutfalli sínu yfir 16% viðmiði Fjármálaeftirlitsins.  Lögbundið lágmark er hins vegar 8%.

SP-Fjármögnun hf., sem ekki enn hefur skilað ársreikningi fyrir 2009, er að fullu í eigu Nýja Landsbankans sem er að fullu í eigu ríkissjóðs.  Þjóðin á sem sagt SP-Fjármögnun hf., fyrirtæki sem rifti og gjaldfelldi ólögmæta lánasamninga sökum meintra vanskila og olli gífurlegu tjóni, jafnvel gjaldþroti, hjá fyrirtækjum og einstaklingum með ólögmætum vörslusviptingum og innheimtuaðferðum.  Það er tjón sem aldrei mun fást bætt.  Fyrirtækið starfar enn með blessun FME og sami framkvæmdastjóri hefur stýrt því frá stofnun þess.

Sá situr enn sem fastast og heldur við svikamyllunni, sem hann kom á fót á liðnum árum.  Framkvæmdastjórinn skuldar, að mínu mati, þjóðinni ágóðahlut sinn af ólögmætri starfsemi, svikum og prettum á undanförnum árum og á að endurgreiða, það sem ég vil kalla illa fengið fé, strax!