#33. Lánafyrirtæki mega ekki innheimta annað vaxtastig

Lægstu vextir Seðlabankans eru ekki sambærilegir umsömdu vaxtastigi á áður gengistryggðum samningi, sem voru LIBOR vextir.  Lög um neytendalán banna að innheimtur sé meiri lántökukostnaður en tilgreindur er við upphaf samnings nema samningsvextir breytist.

14. gr. laganna segir að: "Séu ekki veittar upplýsingar um lántökukostnað sem greinir í 4. tölul. 1. mgr. 6. gr. skal neytandi greiða höfuðstól og ársvexti af honum sem samsvara vöxtum af almennum skuldabréfum samkvæmt auglýsingu Seðlabanka Íslands.

Ef lántökukostnaður er tilgreindur í samræmi við 4. tölul. 1. mgr. 6. gr. er lánveitanda eigi heimilt að krefjast frekari lántökukostnaðar. Sé árleg hlutfallstala kostnaðar, sem um getur í 5. tölul. 1. mgr. 6. gr., of lágt reiknuð getur lánveitandi ekki krafist hærri lántökukostnaðar."

Lántökukostnaður er skilgreindur í lánasamningi með framsetningu árlegrar hlutfallstölu kostnaðar skv. tilskipunum Evrópusambandsins.  Lánafyrirtækin geta ekki farið eftir tilmælum FME og Seðlabankans því þá brjóta þau lög um neytendalán. 

En það væri víst ekki í fyrsta sinn sem þau brjóta landslög.

Miða við lægstu vexti á hverjum tíma

Athugasemdir

[Steinar Immanúel Sörensson, 30.6.2010 kl. 14:50]

Ríkisstjórn sem brýtur vísvitandi á Stjórnarskránni er fallin, henni ber tafarlaust að víkja þvi hún getur ekki haft umboð til að starfa fyrir þjóðina þvi umboðið felst í þvi að starfa skv Stjórnarskránni.

Því er það mitt mat sem lögdindils að Ríkisstjórnin hafi nú með þvi að samþykkja tilmæli Seðlabanka og Fmr sagt af sér