#66. Almenningur einn mun axla ábyrgðina og byrðarnar af hruninu.

Að mínu mati er útséð að nokkur muni verða láta sæta ábyrgð af axarsköftum síðustu ára nema almenningur! Það mun enginn fá á sig dóm vegna þessa, hvorki bankastjórar eða ráðamenn. Aðeins almenningur verður dæmdur, og sá dómur hefur þegar gengið í Hæstarétti. Þetta er auma "lýðræðið" sem við búum við!

Efins um stuðning við ákæru

#65. Hver verður árleg hlutfallstala kostnaðar nú?

Lánveitanda er skylt að upplýsa lántaka um lántökukostnað við samningsgerð.  Slíkt er gert með árlegri hlutfallstölu kostnaðar.  Hver verður árleg hlutfallstala kostnaðar þegar lánin hafa verið endurreiknuð eftir hinni nýju vaxtauppskrift Hæstaréttar?  Lög um neytendalán segja í 14. gr.:

"Nú eru vextir eða annar lántökukostnaður ekki tilgreindir í lánssamningi og er lánveitanda þá eigi heimilt að krefja neytanda um greiðslu þeirra. Að öðru leyti fer um vexti af neytendalánum samkvæmt ákvæðum vaxtalaga.

Lánveitanda er eigi heimilt að krefjast greiðslu frekari lántökukostnaðar en tilgreindur er í samningi skv. 4. tölul. 1. mgr. 6. gr. Sé árleg hlutfallstala kostnaðar, sbr. 5. tölul. 1. mgr. 6. gr., of lágt reiknuð er lánveitanda eigi heimilt að krefjast heildarlántökukostnaðar sem gæfi hærri árlega hlutfallstölu kostnaðar."

Mega lánafyrirtækin yfirhöfuð þiggja þessa vexti og innheimta lánin eftir þeim?  Verður ekki árleg hlutfallstala kostnaðar hærri en kveður á í samningi aðila? Hvernig tekur eftirlitsstofnun ESA á svona ákvæði?  Er hér glufan sem Talsmaður neytenda talaði um að þyrfti að finna til að vísa málinu til EFTA dómstólsins?

Vextir geta orðið þungur baggi

#64. Svikin staðfest

Á fréttavef mbl.is þ. 6.september var birt eftirfarandi frétt: „Reyndi að blekkja lögreglu en mistókst“

 

Þar er sagt frá manni sem var stöðvaður af lögreglunni á Selfossi. Við nánari skoðun kom í ljós að maðurinn hafði verið sviptur ökuréttindum og mun hann verða kærður fyrir ölvunarakstur, akstur sviptur ökurétti og hegningarlagabrot með því að hafa notað ófalsað skjal í blekkingarskyni.

 

Þarna er eitt af brotum mannsins að hafa notað ófalsað skjal í blekkingarskyni! Nákvæmlega þetta hafa íslenskar fjármálastofnanir gert á undanförnum árum og framið hegningarlagabrot með hliðsjón af ofangreindri frétt.

 

Ófölsuð greiðsluáætlun er notuð í blekkingarskyni í samningum við neytendur, þeim gerð grein fyrir lánakjörum sem stóðust ekki lög, lánasamningar voru ólöglegir og villandi, og nú hefur Hæstiréttur leyft að slíkum lánakjörum sé breytt eftir á neytendum í óhag, þvert ofan í c-lið 36.gr.samningalaga.

 

Við samningsgerð var neytendum afhent greiðsluáætlun enda er það skylda lánveitanda að afhenda slíka áætlun við samningsgerð um neytendalán, til að neytendur geti borið saman mismunandi lánasamninga. Lánveitanda er óheimilt að innheimta vexti eða lánakostnað sem ekki er tilgreindur í samningi, sbr. 14.gr. laga um neytendalán. Miðað við dóm Hæstaréttar er þetta skjal, greiðsluáætlun, algjörlega marklaust og hefur ekkert gildi. Fjármálafyrirtækin mega greinilega bara setja fram einhverja þvættingsáætlun, byggða á ólöglegum forsendum, en þurfa ekki að standa við hana að öðru leyti, frekar en hún væri notaður klósettpappír. Hver er þá tilgangurinn með slíku skjali? Tilgangur ESB var alla vega neytendavernd en það skilar sér ekki í framkvæmd slíkra laga á Íslandi.

 

Þegar viðskiptavinir fjármálafyrirtækjanna gengu til samninga um gengistryggð lán voru þeir blekktir. Viljandi eða óviljandi, það sem stendur upp úr er að neytendur voru blekktir til ólöglegra viðskipta! Viðskipta, sem nú hafa fengið nýja og allt aðra og óhagstæðari stöðu en samið var um. Stöðu, sem neytendur hefðu hugsanlega aldrei haft vilja til að koma sér í ef ekki hefði verið haft rangt við í upphafi. En nú situr almennur neytandi uppi með svikin staðfest af Hæstarétti. Fjármálafyrirtækin hafa algjörlega frítt spil. Mega greinilega gefa út hvaða vitleysu sem er, enda sérfróður aðili, en bera á henni enga ábyrgð því dómsvaldið leysir þá úr snörunni. Snöru sem þeir nú setja á neytendur.

 

Þetta er ótrúlegt staða. Neytendaverndartilskipun Evrópusambandsins, nr. 93/13/EBE, innleidd með breytingu á 36.gr. laga um samningsgerð frá 1936, hefur ekkert að segja í Hæstarétti!  Dómur dagsins bætir ekki siðferði í íslensku fjármálakerfi.

 

En er ríkið að einhverju leyti bótaskylt? Í tilskipuninni segir að aðildarríki eigi að sjá til þess að óréttmæta skilmála sé ekki að finna í samningum sem seljandi eða veitandi gerir við neytendur og ef slíkir skilmálar finnast þrátt fyrir allt, þá séu þeir ekki bindandi fyrir neytendur og samningur verði áfram bindandi fyrir samningsaðila með þessum skilmálum ef hann getur gilt áfram án hinna óréttmætu ákvæða. Íslenska ríkið stóð ekki við skyldu sína og kom ekki í veg fyrir óréttmætir samningsskilmálar væru settir í neytendasamninga.  Raunar brást ríkið ekki við á neinn hátt þrátt fyrir að bent væri á slíka óréttmæta skilmála!   Er það þá þar með orðið bótaskylt?

Staðfesti dóm héraðsdóms

#63. Árni Páll, lán með gengisviðmiði ERU ólögmæt!

Hvað á þjóðin að þurfa horfa lengi upp á svona vesaling eins og Árna Pál í ráðherrastóli?!!  Er hann með greindarvísitölu á við ungbarnaskónúmer?   Það þarf ekki ný lög um gengistryggð lán.  Þau eru þegar til staðar og hafa verið frá 2001.  Það sem vantar er að fjármálafyrirtækjum verði gert að fara að lögum!

Frumvarp um að gengistryggð lán verði ólögmæt

#62. Hafnarflopp!

Árni Johnsen ætlar að verða þjóðinni dýr.  Hann fékk styrk til að byggja sér bjálkahús,
hann stal frá Þjóðleikhúsinu, nú er 4 milljarða hugarfóstur hans, Landeyjahöfn
óhentug fyrir Herjólf á þá heimtar hann nýtt skip.  Ætli hann vilji ekki fá göng líka?  Hvenær losnum við við þetta sníkjudýr af Alþingi?

Lóðsinn sat fastur í höfninni

#61. Hvað ef Ragnhildur hefði ekki þagað?

Hvað hefði gerst ef Ragnhildur hefði ekki þagað yfir þessum svikum og farið til yfirvalda með vitneskju sína? Eru líkur á að þessi svikamylla hefði samt náð þeim fjárupphæðum af almenningi og bönkum sem hún þó náði? Hefði botninn kannski verið sleginn fyrr úr tunnu Hannesar og félaga, þ.m.t. Jóns Ásgeirs, og staða íslensks efnahagslífs verið eilítið betri fyrir vikið?

Ég er ekki að benda á Ragnhildi sem sökudólg í þessu sambandi, einungis að benda á hvað þögn æðstu stjórnenda getur haft í för með sér ef þeim öðlast vitneskja um vafasama eða ólöglega gjörninga eigenda eða æðri stjórnenda, en gera ekkert í því að stoppa slíkt.

Svikamyllan afhjúpast enn frekar

#60. Og allir flugvellir opnir!

Það er annað upp á teningnum núna en þegar gosið stóð sem hæst og öllu flugvöllum var lokað. Skyldi askan vera öðruvísi nú ennþá? :-)

Öskuryk á höfuðborgarsvæði

#59. Dreamliner á leið til Keflavíkur

Samkvæmt upplýsingum á flightaware.com er áætlaður komutími Dreamliner til Keflavíkur 6:32UTC. Þar má fylgjast með framgangi flugsins á korti. Takið eftir að síðan reiknar komutímann ranglega þar sem hún gerir ekki ráð fyrir að Ísland sé ávallt á UTC tíma, öðru nafni GMT, heldur gefur staðartíma upp sem UTC+1. Flugleiðin liggur frá Seattle yfir Kanada, um La Ronge, Saskatchewan, áfram yfir Churchill, Manitoba og út yfir Hudsonflóa. Þaðan áleiðis til Syðri-Straumfjarðar og yfir suðurodda Grænlands til Keflavíkur, þar sem lending er áætluð kl. 6:32, 2 mínútum á eftir vél Icelandair frá Boston.

Fyrir flugáhugamenn er flugleiðin samkvæmt flugáætlun svohljóðandi: SEA J505 YVC J540 YYL J539 YYQ NCAE EPMAN SF GANGI PEVAR MASIK DA 6500N 03000W GIMLI 6413N

Dreamliner á leið til Íslands

#58. Hvaða eignir er um að ræða?

Mig langar að vita hvaða bíl, íbúð og sumarhús í eigu Arion banka, Jóhannes Jónsson hefur haft aðgang að og kosta einungs samanlagt 41 milljón króna!!! Hvers konar kytrur og smábíl er hann að sætta sig við? Væri hægt að fá það upplýst? Og af hverju var þetta ekki auglýst á frjálsum markaði á þessum kjörum?!!

Þarf að greiða með peningum

#56. Original copies.....

Gæði falsaðra merkjavara eru æði misjöfn og þess vegna er það ekki alltaf neytendum í hag að kaupa slíka vöru.  Rétt er það að verðið er lægra en gæðin eru ekki endilega þau sömu, sérstaklega ef um einhverskonar tækjavöru er að ræða.  Líftíminn getur verið vikur eða nokkrir mánuðir hið mesta.

Það er ekki að ástæðulausu að myndin með fréttinni er af úri.  Úr, sólgleraugu og handtöskur eru sennilega algengasta merkjavaran sem fólk kaupir af götusölum eftir mikið prútt.  Íþróttafatnaður er líka ofarlega á blaði.  Á götumörkuðum í Asíu og Mið-Austurlöndum er krökkt af slíkum götusölum.  „Watches, watches, you want watches?  Rolex, Bleitling, Cartier, Tag Hauar, Omega" eru boðin með sérkennilegum enskum framburði.  Boðin eru endalaus og þegar spurt er hvort þetta sé „original" er svarið iðulega:  „Yes, yes, original copy!"  Eigi þeir ekki vöruna sem spurt er um hlaupa þeir til vinar síns handan við hornið og fá hana hjá honum.

Viðhorf skýrsluhöfundanna er samt athyglisvert þar sem hún er fjármögnuð af Evrópusambandinu.  Það er án vafa rétt að þeir sem kaupa eftirlíkingar munu sennilega ekki kaupa merkjavöruna, nema í algjörum undantekningartilvikum.  Og óneitanlega er slík vara mun ódýrari en merkjavaran.  En munum við sjá búðir í Evrópu selja eftirlíkingar óáreittar við hliðina á merkjavörubúðum?  Og hvernig munu slíkar búðir standa að þjónustu við slíka vöru, sérstaklega ef einhverskonar gangverk er hluti af eiginleikum vörunnar?

Á endanum skal samt hafa í huga að þú færð það sem þú borgar fyrir.

Í lagi að kaupa eftirlíkingar